یادداشت| تبعیت درمانی چگونه کیفیت زندگی را متحول میکند؟
به گزارش آرانیوز از کرمانشاه، در سالهای اخیر، نارسایی قلبی بهعنوان یکی از مهمترین چالشهای نظام سلامت کشور مطرح بوده و توجه جدی سیاستگذاران و جامعه پزشکی را به خود جلب کرده است. در همین راستا، پژوهشی با عنوان «رابطه تبعیت از درمان با امید به زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی: یک مطالعه مقطعی در شمال غرب ایران» انجام شد که نتایج آن میتواند دریچهای تازه برای ارتقای کیفیت زندگی بیماران قلبی در کشور بگشاید.
این مطالعه که در سال 1401 و بر روی 379 بیمار بستری در بخشهای CCU و قلب یکی از بیمارستانهای شمال غرب ایران انجام شد، به بررسی میزان تبعیت بیماران از برنامه درمانی و تأثیر آن بر امید به زندگی آنان پرداخت. اهمیت این پژوهش زمانی بیشتر مشخص میشود که بدانیم رعایت دقیق دستورات درمانی، پایه و اساس کنترل نارسایی قلبی و جلوگیری از پیشرفت آن است.
یافتههای پژوهش نشان میدهد میان تبعیت درمانی و امید به زندگی رابطهای معنادار و مثبت وجود دارد(r=0.394 , p=0.001). این یعنی بیمارانی که با دقت بیشتری داروها، توصیههای تغذیهای و برنامههای مراقبتی را رعایت میکنند، نه تنها از نظر جسمی وضعیت پایدارتر و مطلوبتری دارند، بلکه دیدگاه امیدوارانهتری نسبت به آینده و زندگی خود نشان میدهند.
این نتایج بهطور جدی بر ضرورت آموزش بیماران و خانوادهها، تقویت حمایت اجتماعی و روانی، و پیگیری منظم سلامت قلب تأکید دارد؛ چرا که امید به زندگی تنها یک احساس مثبت نیست، بلکه عاملی تعیینکننده در افزایش همکاری بیمار با تیم درمانی، کاهش بستریهای مکرر و در نهایت، بهبود کیفیت زندگی است.
در بخش پرسش و پاسخ این پژوهش، متخصصان حاضر و کارشناسان رسانهای بر راهکارهایی همچون ایجاد انگیزه در بیماران، استفاده از ظرفیت رسانهها برای آگاهیبخشی عمومی، و تدوین برنامههای آموزشی اثربخش و قابل دسترس تأکید کردند. بدون شک تبدیل این نتایج علمی به برنامههای اجرایی، گامی مهم برای طراحی مداخلات ملی در ارتقای تبعیت درمان و افزایش امید به زندگی بیماران نارسایی قلبی خواهد بود.
امید است با گسترش چنین پژوهشهایی و توجه بیشتر به ابعاد روانشناختی و اجتماعی بیماریهای قلبی، بتوانیم در مسیر ارتقای سلامت بیماران ایرانی گامهای مؤثرتری برداریم.
یادداشت از آرش ضیاءپور، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
